Rabbiniz buyurdu ki: “Kullarım sana Benden sorarlarsa (şöyle söyle): Ben (onlara) yakınım. Dua eden Bana dua ettiği zaman onun duasına icabet ederim. O halde onlar da Bana dua etsinler, Bana inansınlar ki, doğru yolu bulsunlar.” (Bakara, 186) “Bana dua edin, duanızı kabul edeyim. Bana kulluk etmeye tenezzül etmeyenler aşağılık olarak cehenneme gireceklerdir.” (Mü’min, 60)
Peygamber (s.a.v) şöyle buyurdu: “Dua ibadettir, Rabbiniz buyurdu ki: Bana dua edin ki, duanızı kabul edeyim.” (Ebu Davud, 2/28; Tirmizi 5/211; İbn Mace 2/1258; Sahihu Câmî’is- Sağir 3/150; Sahihu İbn Mace 2/324)1
Peygamber (s.a.v) şöyle buyurdu: “Muhakkak Rabbiniz Tebareke ve Teala Hayy’dır ve Kerim’dir. O’na karşı ellerini açarak kaldırdığın zaman boş çevirmekten kulundan hâyâ eder.” (Ebu Davud, 2/78; Tirmizi, 5/557; İbn Mace 2/1271; İbn Hacer, senedinin iyi olduğunu söylemiştir. Bkz. Sahihu Tirmizi, 3/79).